Weekendje Ile de Ré 🏝


Om 08:00 gaat hij dan de oven in, mijn eerste zuurdesem brood in het chateau. Helaas is hij s’nachts niet zo hoog gerezen als verwacht dus ik ben een beetje sceptisch hoe hij uit de oven zal komen. Als iedereen aan tafel zit haal ik het broodje uit de oven, helaas inderdaad niet zo geworden als ik wilde maar toch een krokante korst en een iets te compacte binnenkant, next time iets luchtiger hoop ik. We pakken allemaal onze spullen en vertrekken dan naar Ile de Re. Voor de zekerheid neem ik ook mijn tent, slaapzak en luchtbedje mee, je weet maar nooit waar je kan belanden, en José heeft een grote rode Spaanse bus dus niets is teveel. Onderweg kletsen we eindeloos en na 1 uur en 20 minuten komen we dan aan in La Rochelle. We hebben onderweg voorgenomen om vol van alle lekkernijen aan de kust te genieten zoals oesters en mosselen. De oesters hier in de regio staan bekend als één van de beste dus die willen we zeker niet missen. We parkeren de auto en zien een prachtig Belle Époque tijdperk koffiezaakje. Het heet Cafe de la Paix (cafe van de vrede) en we drinken een cappuccino en een cafe crème, ja koffie je hoort het goed, dit is mn eerste koffie sinds februari maar voor zo een mooie zaak maak ik graag een uitzondering en hij smaakte ook heerlijk! Na wat foto’s gaan we het stadje in, en oehhh wat een prachtige stadje met allemaal kleine boetiekjes waar ik stiekem wel naar binnen wil maar het is geen shop dag dus ik moet mij in houden. Het is druk in de stad, en de mensen zijn in een feestelijke stemming, enkele groepjes juichen en dragen zwart met gele kleding mer daarop ”La Rochelais”. We denken dat het een voetbalwedstrijd is tussen La  Rochelle en Toulouse, na wat googelen zien we dat het om een Rugby wedstrijd gaat — grappig ik wist helemaal niet dat dat hier zo populair was—. Dan stuiten we op een hele grote markt in het hartje van de stad, jeeeej zo leuk om alle verse producten te zien, en letterlijk overal verse oesters. Ze gaan als warme broodjes over de toonbank. De Fransen weten wel wat genieten is, ze staan midden op de markt hutje mutje op elkaar aan hoge statafels met wijn oesters en sigaretten luit te kakelen. Hier kan ik nou echt van genieten, het is nog geen eens 13:00. Ik koop twee croissantjes voor ons en we nemen een kijkje in de oude haven. Onderweg zoeken we een leuk restaurantje uit en bestellen 12 oesters en witte wijn, é voilà. Nu moet je weten dat ik in Nederland helemaal niet zo een grote oester fan ben maar deze in La Rochelle smaken uit de kunst — zoals mn pa altijd zegt — . Het zijn de lekkerste die ik ooit heb gegeten, er zit een vinaigrette bij van azijn met een gesnipperd sjalotje en citroen, nom nom nom nom Joie de vivre! En nu op naar Ile de Re! Op de terugweg naar de auto lopen we nog een keer langs die geweldige markt, waar ik nog een paar sappige nectarines koop voor onderweg. 

Il de Re is dus een eilandje waar je naartoe kan doormiddel van een hele lange brug. Het eiland staat ook wel bekend om zijn zoutvelden, wijn en witte schattige huisjes. Eenmaal aangekomen stoppen we gelijk bij een wijn chateau waar vooral José aardig wat flessen inslaat. Onderweg waren we ook nog even gestopt bij een “Biocoop” (dit is een biologische supermarkt) voor wat proviand voor op het strand. We rijden helemaal naar het einde van het eiland waar we een wandeling maken naar een grote vuurtoren, dan zoeken we een camping zo dicht mogelijk bij het strand. Ik zet m’n tent op en dan gaan we lekker op het strand eten. We maken er een feestje van, kaasjes, worstjes, olijven, nootjes, mijn zelf gebakken brood en een biologisch wijntje, yum yum yummieeeee. De nacht verloopt iets minder soepel aangezien we op een camping staan op een zaterdagavond, er lopen snachts lallende dronken mensen rond die ook nog eens keihard muziek opzetten. Gelukkig hoor ik al gauw een vrouw “ta gueule” roepen en het stopt. In de ochtend vraag ik de betekenis aan José, hij moet lachen “wil je dat echt weten” vraagt hij. “Ja” het betekent “shut your’e mouth” zegt hij in not a nice way. Top nu heb ik er weer een woordje bij, handig want je weet maar nooit wanneer je die nodig hebt. Welke zin ik ook heb geleerd is ”J’ai equillibre” wat hier als een contradictie op slaat. Het betekent "ik ben in balans”, ook deze schrijf ik op in mijn boekje, goeie reminder bedenk ik mij want in balans zijn…wie wil dat nou niet…

De volgende dag ruimen we alles op, ik neem nog een heerlijke warme douche want ja dit is een goed georganiseerde camping, nooit gedacht dat ik dit kamperen chill zou vinden maar ik onthoud hem want het is een pareltje met 5 minuten lopen van het strand, parfait gewoon. Ook komen er allemaal jeugd herinneringen op want de laatste keer dat ik kampeerde was met mn ouders en broer, ergens in Spanje of Frankrijk denk ik…. en kregen we met z’n alle plus vriend van van broer die ook mee was salmonella. De details bespaar ik jullie. We rijden naar het dichtstbijzijnde dorpje in, Les Portes-en-Ré en ontbijten hier met vers stokbroodje met zoute boter en abrikozenjam mmmm! Dan kan ik het toch echt niet laten om wat winkeltjes in te gaan, alles ziet er zo schattig uit, het is een combinatie van Santa Gertrudis in Ibiza (waar ik vaak ben geweest met een vriendin) en de Antibes (waar we vaak geweest zijn met de familie) in de Provence. Het is hier echt smullen van alle hand-made tasjes, rokjes, bikini’s, ik mag van mijzelf 1 ding kopen en ik denk dat jullie wel kunnen raden wat dat is. Een tasje uiteraard, niet dat ik er al 100 heb maar deze is te cute. Hij is gehaakt in een bloemenpatroon, en ze hebben er nog veel meer spullen van, maar nee ik moet mijzelf inhouden ik ben niet voor niets aan het ontspullen geweest dus ik houd het bij 1 tasje. Wel koop ik nog wat zout ofcourse want je gaat hier natuurlijk niet weg zonder het zout van Ile de Ré. Dan staan er voor vandaag nog mosselen op het menu en twee stadjes. Ik ga nog een laatste paar winkeltjes in en dan vertrekken we naar de hoofdstad van het eiland Saint-Martin-de-Ré. En ooohh hier word ik weer overspoeld door prachtige boetiekjes, ik snuffel overal even binnen. Gelukkig vind José alles prima, hij vind het volgens mij stiekem ook wel leuk om al die winkeltjes binnen te gaan. Hier krijg ik nou echt veel inspiratie van! Leipe kaarsen, rieten manden in alle soorten en maten, posters met oude landkaarten, noem maar op! De volgende stad die we bezoeken is La Flotte. Onderweg stoppen we nog even bij de beroemde langharige ezels van het eiland. We zetten ze op beeld en schieten ook nog wat foto’s bij de wijnvelden, ik gedraag me als een echte toerist haha. In la Flotte zoeken we gelijk een restaurantje uit waar we ”moule et frites” kunnen eten met een bijpassende witte wijn uit Ile de Ré ofcourse. Als toetje halen we een ijsje bij ik denk wel de bekendste ijszaakje van het eiland, want het is erg druk. Maar het is het wachten helemaal waard. José gaat voor sorbet mango met vanille en ik ga voor citroen vanille en pecan caramel. Onderweg naar de auto zien we nog een man onder een doek foto’s ontwikkelen, heel vet ik zie niet precies wat hij doet maar de foto’s die op het bankje liggen zijn prachtig en authentiek. Ik weet het nu zeker ik ga hier zeker terug komen, Ile de Ré heeft mn hart gestolen. Dan is het nog tijd voor een duikje in de zee, en ik neem nog wat schelpen mee van het strand, altijd leuk om weer wat van te knutselen of na te schilderen who knows. Rond een uurtje of 18:00 rijden we terug naar het chateau, en jaja ik navigeer met een landkaart want josé doet niet aan google maps. Heerlijk ik ga weer even terug in de tijd, het is ook allemaal niet zo moeilijk. Ons avondmaal is een zelfgemaakte picknick in de bus, en jawel jawel met echt kaarslicht en kletterende regen op het dak. Wat was het toch een heerlijk weekend. Welterusten.

Cafe de la Paix.

YUM!

Nectarines mmmmm.

De brug van La Rochelle naar Ile de Ré.

Saint-Martin-de-Ré.

De langharige ezel.

De man die analoge foto's maakt en ze meteen ontwikkeld met vuur ofzo...

Het resultaat, LOVE IT!

Vignobles.

Moule et frites👌

Glace.

En weer terug naar huis.


Leave a comment


Please note, comments must be approved before they are published