De eerste dag 🌻

Mijn eerste keer wakker worden in het chateau was magisch. Ik had dan wel niet de beste nacht gehad want was super vroeg wakker maar toen ik mijn luiken opende en zo de weide natuur in keek dacht ik wat ben ik toch gezegend, dit is gewoon een schilderijtje waar ik naar kijk. Een paar paardjes grazen in de wei, de vogeltjes fluiten luidkeels en de mist ligt nog op de velden. 

Beneden ontbijt ik met de vrouw des huizes, Vera is haar naam, we eten stokbroodjes met allerlei zelf gemaakte jammetjes en zelfgemaakte boter, yummie. Hierna stel ik voor om wat yoga oefeningen te doen, we leggen buiten matjes neer en stretchen er 20 minuten op los, samen met Adrienne van YouTube hoor, wel zo gemakkelijk!

Dan staat er op het menu van vandaag naar de Emmaüs gaan, een grote tweedehandswinkel. Als we net in de auto zitten zien we ineens een paard gek liggen in het weiland van monsieur le Grant, de buurman. Het paard ligt er zo vreemd bij dat we denken dat er iets loos is, en we vrezen het ergste. We besluiten monsieur le Grant op te bellen, hij spreekt geen woord Engels, en in ons beste Frans (samen met google translatie) vertellen we het hem. Heel relaxed neemt hij op en verteld ons dat het paard gewoon ligt te slapen haha, al onze angst dus voor niets. Wel heb ik er gelijk een paar nieuwe woorden bijgeleerd, dormir (slapen) en malade (ziek). Nu rijden we weer vrolijk door. Onderweg stuiten we opeens op nog een Emmaüs met kleding. We gaan naar binnen en er liggen tot mijn grote vreugde ook allemaal naaispullen, ik denk meteen good to know voor als ik iets nodig heb. We kijken even tussen alles rekjes, passen hier en daar wat en gaan weer door. 500 meter verderop komen we dan aan bij degene waar we moesten wezen, en WOW wat is het hier groot! Binnen is het volgeladen met meubels en tierelantijnen, elektrische apparaten en noem maar op. Buiten lange tafels met servies, potten, pannen, fotolijsten, behang rollen, en nog veel meer, ik kan mijn geluk niet op wat een snoepwinkel! Iedere afdeling heeft z’n eigen mannetje waar je naartoe gaat als je iets wil, hij schrijft dan een bonnetje en die bewaar je. Op het eind als je alles hebt lever je je bonnetjes in bij de grote kassa en dan haal je bij elke afdeling je gekochte spullen op, leuke organisatie zo. Ook verbaas ik mij over de prijzen, een vol kratje met glazen en kommen is maar 8 euro, hij rekent een soort van per krat denk ik… en geeft er met een Franse swung een leuk prijsje aan. Autootje vol en go want er staat nog meer op het programma. We rijden nu naar de Lidl voor wat boodschappen, de action en nog even naar de E.leclerc voor een Frans simkaartje voor mij. 

Als laatst gaan we het stadje Niort in voor een kleine sightseeing, wat een schattig stadje! We slenteren door een grote winkelstraat met rechts van ons een mooie kerk waar exposities zijn en aan het einde een kasteeltje aan een stuwdam waar de Sèvre Niortaise doorheen stroomt. Hiernaast een grote prachtige glazen overdekte markt, maar we zien grote onweer wolken verschijnen dus besluiten ertegenover in een leuk cafeetje een Pineau des Charentes te drinken. Dit drankje is een soort versterkte wijn met cognac, ik vind het lijken op port, en dan barst het los, we zitten overdekt op het terras gelukkig maar het klettert met grote druppels op de straatstenen. De mensen om ons heen gaan steeds meer dichter op elkaar zitten om zo niet nat te worden. Mijn buurvrouwen bestellen nog een wijntje, roken een sigaretje, lachen en praten steeds wat harder. Ik vind het maar een knusse bedoeling onder deze luifel van Le Bouillon. We rekenen af, en moeten dan toch nog even de regen trotseren, we hebben geen paraplu’s maar Vera vind een groot stuk karton die we door twee scheuren en houden het als een parapluutje boven ons hoofd, een voorbijgaande vrouw lacht en ik lach terug. Thuis eten we nog wat en gaan lekker slapen.

Bon appetit 🍓

Potjes pannetjes, tegeltjes kannetjes!

Ik heb ook nog even in de lampen gehangen bij Emmaüs.

Het kasteel in Niort.

Santé, vlak hierna barste het los met de regen.